Ik was op ebay aan het speuren naar batterijtjes voor mijn fotocamera. Die zijn vaak maar 25% van de prijs, die je er in de winkel voor betaalt.
Toen bood het almachtige Algoritme mij een aantal radiootjes aan. Nu, Ebay weet perfect wat ik wil...

Radio's uit Wit-Rusland zie je bijna niet in Nederland, dus daarom deel ik de foto's van dit radiootje met jullie

Het is een echt klein radiootje met middengolf en langegolf. Hij is geproduceerd in Minsk, hij heet 'Signal' en wordt ook wel aangeduid in het boekje als 'souvenir'. Hij zat in zijn originele klapdoosje met instructieboekje. Geheel in sovjet-stijl staat er in gedeclareerd hoeveel gram waardevolle grondstoffen er in zit: enkele milligrammen goud en palladium in de halfgeleiders.

Het is een eenvoudig toestelletje met ferrietantenne. Tot mijn verbazing is het een rechtuit-ontvanger. Met mijn telefoon als vertaler heb ik de handleiding doorgelezen en hij wordt gepresenteerd als ontvanger voor lokale zenders.
Maar ik moet zeggen dat hij nog redelijk gevoelig is. Geen uitblinker, maar zelfs in deze tijd kan je er nog e.e.a. mee ontvangen.
De geluidskwaliteit, dat is een ander verhaal. Het geluid is zo slecht, dat het compleet onluisterbaar is voor alles behalve spraak. Hij klinkt vele malen slechter dan een goedkope opwindgrammofoon. De twee oortelefoontjes zijn opvallend zwaar (alsof er een forse magneet in zit), en zijn permanent verbonden met de radio.
Er is ook geen volumeregeling!
Hij doet denken aan zo'n sinclair miniradio, maar dan op alle manieren slechter. Het spuitgietwerk van het plastic zit vol rafelrandjes en 'flashing'. Maar voor de westerse verzamelaar maakt dat het juist zo interessant.

Ik vermoed dat er bij de collector van VT3 een verbinding naar c4 mist in het schema (een bolletje) want ik zie niet hoe hij anders kan werken.

Maar nu komt nog wel het meest bijzondere. Iets wat ik écht helemaal niet had zien aankomen.

Dit toestelletje, geproduceerd in het staartje van de sovjet-tijd (ca. 1990), is gebouwd met SMD onderdelen en iets dat op dikkefilmtechniek lijkt, met weerstanden of condensatoren in het materiaal ge-etst! Zo low tech als hij klinkt, en als het kastje lijkt qua kwaliteit - zo high tech is de elektronica qua productiemethode. Althans, dikkefilm-modules bestonden al langer maar dergelijke techniek in een goedkoop portable AM-radiootje, dat gebeurde niet in het westen. Dat was ofwel traditioneel 6 transistor, ofwel een MK484/ZN414 voor het goedkope spul, ofwel een alles in 1 SMD IC. Maar geen dikkefilm.

Hij werkt origineel op twee ni-cd knoopcellen waar men in het oostblok ook 'direct uit het net' opladertjes voor had. Maar ik heb er gewone alkaline cellen in gedaan.

Het is jammer dat hij zo extreem slecht klinkt, als hij through hole onderdelen had gehad, had ik gaan kijken of er niet een koppel-elco uitgedroogd was. Maar ondanks dat vind ik het een fantastisch historisch dingetje om te hebben!
Hij staat bij mij op de plank naast de IRT Iliria radio uit Albanië, die ik ooit van Gerard kocht. DDR en Rusland-toestellen vind je nog wel eens hier, maar de kleinere oostbloklanden zijn ondervertegenwoordigd.

Wil je er zelf een - er zijn meerdere verkopers die ze allemaal voor ca. 25 euro inclusief verzenden verkopen. https://www.ebay.com/itm/Miniature-radio-receiver-Signal-USSR-Belarus-RARE/254675868825