Ontwerp testbeeldgenerator Deel 3 (enkele vragen) (Toestel of techniek)

door soundman2 , Wouw, 15-08-2017, 09:34 (2438 dagen geleden) @ Otto

Beste lezers,

Intussen weer wat verder gekomen met de "Testbeeld generator".

Ik heb nog wat onderzocht of er nog wat te doen is aan de kwaliteit van het beeld. Zoals eerder opgemerkt vond ik de "rafels" en het beeld net iets te veel. Nu weet ik dat de PAL-encoder (AD724) beperkt is, maar toch. Ik heb daarom het composiet-signaal gesplitst in Luma en Chroma en die aangeboden aan de S-video-ingang van de monitor. Het beeld is dan aanzienlijk beter (beeld op PC monitor, dus even niet op de trapvormen letten):

Uiteraard is S-video beter dan composiet, maar misschien is het beeld toch nog iets te verbeteren. Ik heb iets gelezen over het "lekken" van Y signaal naar het C signaal (dot crawling). Bij de AD724 is daar niets aan te doen, maar zijn "broertje" de AD725 heeft daar een voorziening voor, de Y-trap:

Is iemand van jullie bekend met dat fenomeen, en zou het nuttig zijn om eens met een AD725 te experimenteren?

Een ander punt is de beeldopbouw. Ik heb de gegevens gehaald uit het cursusmateriaal, dat werd gebruikt bij de toenmalige NTS:

Een volledig beeld heeft 625 lijnen. Per halfbeeld worden 20 lijnen gebruikt voor verticale synchronisatie. dit houdt in dat er 625-20-20=585 zichtbare lijnen zijn. Willen we "vierkante pixels", dan moeten er horizontaal 585*4/3=780 pixels komen. Dit heb ik geprogrammeerd in de FPGA. Het viel me daarbij wel op dat de kantelen van het PM5544 beeld dan niet of maar heel beperkt zichtbaar zijn. Nu zag ik in de datasheet van een andere PAL-encoder een andere beeldopbouw staan:

(Let ook op opbouw in 8 halfbeelden).

Hierin worden voor de verticale synchronisatie 25,5 beeldlijnen gebruikt. Weet iemand van jullie nu hoe het precies zit? Misschien dat voor kleur toch minder lijnen worden gebruikt dan voor zwart wit. dit zou kunnen verklaren dat de kantelen van het PM5544-beeld zo veel buiten het beeld vallen.

Otto

Voor kleur worden volgens mij niet minder lijnen gebruikt. Wel is de bandbreedte sterk beperkt. Dat kan omdat onze ogen een hoge resolutie in kleur niet aankunnen, De ogen zien scherpte met de staafjes waarvan er veel in het oog zijn en kleur met de kegeltjes, die in de minderheid zijn.Bij elke lijn is de burst aanwezig.
Er bestond ook nog zoiets als "volks pal", waarbij de fasefouten tussen opvolgende lijnen niet werden opgelost met electronica, maar door onze "gebrekkige" ogen.
Overigens krijg je als reparateur wel te maken met het testbeeld, maar dan met de fouten in een defecte tv. Dat is toch wat anders dan het opbouwen van een dergelijk testbeeld. Ik schreef al een keer dat het vol valkuilen zit en dat het beter is dan het beste element in de hele uitzendketen.
Ook interliniering kan beoordeeld worden, doordat bij een fout in de ontvanger bepaalde lijnen gaan paren en andere juist verder uit elkaar gaan.
Al sinds een paar jaren heb ik geen zin meer om voor derden TVs te repareren, Het blijkt dan dat je ook de routine kwijt raakt. De reparatie aan een analoge tv, met een beeldbuis is toch al weer een jaar of tien geleden. (Verdikkeme, wat gaat de tijd snel!. Mijn kleinkinderen, waarvan de oudste al weer acht is, hebben nooit een beeldbuis tv gezien.)